Denken vanuit het dier
Als dierenarts leer je om te denken vanuit het dier. Hoe gedraagt een dier zich en waarom. Wat zijn de verschillen tussen bijvoorbeeld prooi- en roofdieren? Als je inzicht in het gedrag van dieren hebt, dan kun je daar op anticiperen en kun je veel beter ‘lezen’ wat er aan de hand is. Taal is voor de meeste dieren geen optie en dus communiceren ze op andere manieren. Door hun positie in de ruimte, hun plek ten opzichte van andere dieren, hun houding en ga zo maar door.
De eerste stap van ieder onderzoek is dan ook een algemene indruk. Zonder het dier aan te raken krijg je al een hele hoop informatie over de patiënt. Maar behalve dat het helpt bij het vaststellen van een eventuele ziekte gebruik je die informatie ook voor je eigen veiligheid en voor die van iedereen die betrokken is, inclusief het dier. Is het veilig om het dier te benaderen, zijn er hulpmiddelen nodig? Een verkeerde inschatting heeft mij ooit een hele nare beenbreuk opgeleverd en menig dierenarts is ooit wel eens in zijn vingers gebeten omdat hij of zij dacht dat het wel zou gaan en dat uiteindelijk toch niet zo bleek te zijn.
Die hele training in het lezen van dieren neem ik nu mee in mijn werk als fotograaf. Ik ben me er heel duidelijk van bewust dat mijn aanwezigheid invloed heeft op de dieren (en mensen) die ik fotografeer. Hoewel ik de gewone dagelijkse werkzaamheden vastleg is het toch anders dan anders, puur en alleen omdat er een andere persoon met een camera bij is. En daarom vind ik het super belangrijk om die invloed zo klein mogelijk te houden. Ik neem bewust de tijd om iedereen aan me te laten wennen, zorg dat ik op tijd ben zodat ik zelf niet gehaast binnen kom. Geen druk gedoe, geen zwaaiende armen, hoge energie of snel praten, maar alles bewust rustig en kalm.
En afhankelijk van wat de dieren toelaten kom ik steeds een beetje dichterbij. Door mijn houding en energie ben ik geen bedreiging maar ook niet bang. Ik vraag geen aandacht en negeer ze als ze naar me toe komen. Vroeg of laat komen de dieren er achter dat ik niet interessant ben en dat ze niets met mij hoeven te doen. En dan gaan ze door met hun dagelijkse gang van zaken en kan ik de foto’s maken waar ik voor kwam. Namelijk foto’s die de relatie tussen mens en dier laten zien. En is het voor de kijker van de foto alsof ik er niet bij was.
Hi! Ik ben Carolien, ik heb mijn liefde voor dieren samen gevoegd met mijn passie voor fotografie. Met Stories of life photography vertel ik persoonlijke verhalen van ondernemers die het verschil maken mét en voor dieren.
Ben je zelf ondernemer die met dieren werkt en ben je op zoek naar iemand die jouw verhaal kan vertellen met beelden? Die kan laten zien waarom je doet wat je doet en waarom mensen bij jou moeten zijn? Neem dan contact met me op en ik help je graag!